نویاب؛ اعظم محبی: راه اندازی منطقه آزاد تجاری- صنعتی «اینچه برون»، در سال ۱۳۹۳ مطرح و در سفر رئیس جمهور وقت به گلستان، اعلام و تصویب شد. این لایحه پس از کش و قوس‌های فراوان و رفتن چندین باره به مجلس و مجمع تشخیص مصلحت نظام، در ۱۵ اردیبهشت ماه ۱۴۰۰ مصوب شد. این منطقه ظرفیت خوبی برای کشور و نقطه پیشرفت و تحول گلستان است و باید حداقلِ زیرساخت‌ها در آن ایجاد شود تا سرمایه گذار داخلی و خارجی رغبتی برای حضور در آن را داشته باشد.
«شاپور پیرامون» مدیرعامل شرکت پیشرو صنعت کاسپین ایرانیان مهر یکی از سرمایه گذاران منطقه آزاد اینچه برون است، نویاب گفتگویی را با پیرامون، در خصوص اقدامات این شرکت در منطقه آزاد و همچنین ضرورت راه اندازی آن انجام داده که در ادامه خواهد آمد.
* در مورد اهمیت منطقه اینچه برون توضیح دهید.
اینچه برون زمانی مطرح شد که کشور قزاقستان با سرمایه گذاری چند صد میلیون دلاری خط راه آهن شمال به جنوب یعنی قزاقستان- ترکمنستان- ایران را طراحی و ساخت و پروتکل آن سال ۱۳۸۲ توسط وزرای وقت به امضا رسید هم اکنون باید طبق برنامه‌ریزی این کشور، ۱۱ میلیون تن بار به اینچه برون آمده و فرآوری یا ترانزیت شده و به سمت کشورهای پاکستان، ترکیه، کشورهای حوزه خلیج‌فارس، عراق و غیره برود. تنها راهی که به سمت شرق دریای خزر وجود دارد، همین مسیر است.
باید ۱۱ میلیون تن بار به اینچه برون آمده و فرآوری یا ترانزیت شده و به سمت کشورهای پاکستان، ترکیه، کشورهای حوزه خلیج‌فارس، عراق و غیره برود
این مسیر ما را به ازبکستان، تاجیکستان و قزاقستان وصل کرده و از طرف دیگر به چین و یا شرق روسیه و سیبری متصل می شویم. کشور روسیه منابع فراوان معدنی داشته و در قزاقستان هم ثروت عظیمی شامل چوب، فلزات، مواد معدنی و غیره نهفته است بنابراین با توجه به نیاز ما و نیروی انسانی فعال در کشور و توانمندی فرآوری، می توانیم این مواد معدنی را وارد کرده و از آن حداکثر استفاده را کنیم.
* وجه تمایز منطقه آزاد اینچه از سایر مناطق آزاد کشور چیست؟
اساس توسعه و راه اندازی منطقه آزاد اینچه برون می‌تواند بر پایه مواد معدنی باشد که از شمال وارد می‌شود. این ویژگی در کل مناطق آزاد کشور وجود ندارد و باید از آن استفاده کرد. مثلاً منطقه آزاد کیش وسط دریا است و به یک مرکز تفریحی و توریستی تبدیل شده و مواد اولیه به آن وارد نمی شود و مناطق آزاد اطراف ما هم چنین شرایطی ندارند اما منطقه آزاد اینچه برون زمین های پهناوری دارد که در اطراف آن قرار گرفته و می تواند به عنوان «بندر خشک» استفاده شود؛ این شرایط، موقعیت استثنایی را برای اینچه برون فراهم کرده است.
اساس توسعه و راه اندازی منطقه آزاد اینچه برون می تواند بر پایه مواد معدنی باشد
علاوه بر فضای ایستگاه راه آهن و فضای خود منطقه آزاد که ۱۲ هزار هکتار است، اطراف این منطقه هم می‌تواند برای توسعه سرمایه گذاری و فرآوری مواد معدنی استفاده شود زیرا مناطق آزاد به زمین های وسیع و ارزان‌قیمت نیاز دارند در بندر امیرآباد نوشهر و انزلی امکان توسعه وجود ندارد چون بنادر چسبیده به شهر هستند از این رو منطقه آزاد اینچه برون می تواند جوابگوی بندر خشک قوی باشد و میلیون ها تن کالا را وارد، فرآوری و ترانزیت کند. البته اینچه برون مشکل آب و برق داشته که باید با سرمایه‌گذاری محدود آن را برطرف کرد.
* اجرایی شدن راه آهن اینچه چه نقشی در توسعه منطقه آزاد دارد؟
خط ریلی شمال به جنوب لازمه منطقه آزاد اینچه برون است اما باید اقداماتی هم به سرعت انجام شود، یعنی مواد اولیه به صورت نیمه فرآوری و فرآوری وارد و ترانزیت شود. راه‌آهن هم در طول سه سال فرصت لازم دارد تا اجرایی شود و ۱۱ میلیون تن بار را جابجا کند، در نتیجه همزمان باید ایستگاه های فرآوری، مراکز فراوری، منطقه اترک و مناطق ظرفیت ها را در استان فعال کرد.
سرمایه‌گذاران خوبی در سطح کشور وارد عمل شده و این خط ریلی را پیگیری می‌کنند؛ این مسیر می‌تواند به ترانزیت کمک کرده و با احداث آن می توانیم حرف بزرگ و مهمی را در منطقه بزنیم به شرط اینکه راه آهن جمهوری اسلامی از تعرفه هایی که در سطح بین المللی مطرح می‌کند کوتاه آمده و قیمت ها را طوری تنظیم کند که ارزان ترین مسیر حرکتی از طریق ریل ایران باشد و برای تجار توجیه اقتصادی داشته باشد.
* چه اقداماتی در منطقه آزاد انجام داده اید؟
مساحت کل پروژه شرکت، ۹۰ هکتار بوده اما تاکنون ۱۱ هکتار مورد قرارداد قرار گرفته است. البته بیش از چهار هزار و ۲۰۰ میلیارد ریال در منطقه آزاد اینچه سرمایه گذاری خواهد شد و در آن زیرساخت‌های تخلیه و بارگیری را آماده خواهیم کرد. در مرحله اول یک مرکز تخلیه و بارگیری ایجاد شده و بیش از ۶۰ واگن روزانه در آن تخلیه و بارگیری می شوند. پارکینگ اتومبیل، احداث انبارهای ۶۰ هزار تنی غلات با رعایت همه استانداردها و فضاهای دیگر هم برنامه ریزی شده است. هم اکنون امکان تخلیه واگن به کامیون و کامیون به واگن وجود داشته و در این راستا ۳۰۰ نفر مشغول به کار هستند.
سرمایه گذاری ما ۱۵۰ نفر شغل ایجاد می‌کند و هم اکنون تخصص‌هایی همچون مهندسی صنایع، حسابداری، راننده لودر، لیفتراک و غیره را بکارگیری کرده که افراد بومی منطقه هستند و هر کس که راغب به همکاری با ما باشد می تواند به دفتر شرکت در ایستگاه اینچه یا دفتر گرگان مراجعه کرده تا درخواست وی بررسی شود. همچنین سیستم تخلیه و بارگیری مواد معدنی را ایجاد کرده و دو جرثقیل در طرح ما وجود دارد، زمان پیش بینی شده برای اجرای کامل زیرساخت‌ها ۳.۵ سال بوده که شش ماه از شروع طرح گذشته و ما پیشرفت خوبی داریم.
بیش از چهار هزار و ۲۰۰ میلیارد ریال در منطقه آزاد اینچه سرمایه‌گذاری خواهد شد
در حال آماده سازی سیستم «فرآوری چوب» بوده و اولین واگن چوب تا دو هفته آینده به ایران می رسد که چوب فرآوری شده و چوب با پوست است. حدود سه هکتار نیز به انبار کانتینری اختصاص یافته و پیش‌بینی می‌کنیم که هفته ای ۴۰ کانتینر به اینچه برون وارد و تخلیه شود و اگر تاجری باری برای چین دارد می‌تواند از این واگن ها استفاده کند و از طریق جنوب به سمت بندرعباس و شانگ های برود. منطقه آزاد اینچه برون برای استان ما حائز اهمیت بوده و می تواند جمعیت مهاجرپذیر ایجاد، نیروهای متخصص را بکارگیری و پتانسیل خوبی برای توسعه باشد.
* آیا منطقه آزاد اینچه، گلستان را به توسعه می رساند؟
منطقه آزاد اینچه برون پروژه بزرگی است که مردم و سرمایه گذاران باید آن را باور کنند. شرایط امروز اوکراین و روسیه به شیوه‌ای است که گلستان را در چهارراه توسعه قرار داده و باور به این مسأله می‌تواند در توسعه استان موثر باشد. سرمایه گذاران نباید این فرصت را از دست دهند و باید حضور موثری در منطقه آزاد اینچه داشته باشند زیرا یک کار تاریخی بوده و برای نسل های آینده به جای خواهد ماند.
ما از طریق اینچه برون به روسیه و ولادی‌وستوک (قلب آلاسکا) وصل بوده و از طرفی به اروپا، قزاقستان و چین متصل هستیم و درک این واقعیت می‌تواند به ما کمک کند تا افکار منفی و ترس و اضطراب بابت سرمایه‌گذاری را کنار بگذاریم. سرمایه‌گذاران خوب و قوی و روشن فکر در گلستان داریم که می‌توانند مثمر ثمر باشند و از نتایج سرمایه گذاری آن ها نسل‌های آینده بهره بگیرند.
