رضا مبصری در گفتگو با خبرگزاری نویاب اظهار کرد: تولید کننده نمی تواند تابع یک سیاست دمدمی مزاج باشد که در صورت تامین نویاب داخلی صادرات آزاد باشد و به محض بروز مشکل در تامین نیاز های داخل، صادرات ممنوع شود.
این فعال اقتصادی ادامه داد: تصمیم به صادرات یا صادرات محور شدن محصولات کشور چه در بخش صنعت و یا کسب و کار یک تصمیم استراتژیک است چراکه شما می خواهید از یک تولید کننده که نویاب داخلی را تامین کرده و جایگزینی واردات را انجام می دهد، محوریت نوع تولیدش را به سمت صادرات ببرید.
مبصری با تاکید به نیاز بازارهای هدف افزود: معمولا در بازارهای هدف مهم ترین نیاز تداوم تامین است. هنگامی که شما نتوانید تداوم تامین را تضمین کنید، قیمت در مرحله دوم قرار می گیرد. یعنی خریدار ترجیح می دهد که محصول را گرانتر بخرد ولی از جایی تهیه کند که بتواند همیشه آن را تامین کند.
وی گفت: مخصوصا در صنایع مرتبط با غذا چون با امنیت غذایی سروکار دارد، خریداران نمی خواهند خود را وابسته به یک کشوری کنند که گاهی تامین نیازهایشان را قطع می کند.
مبصری با تاکید بر اینکه تامین بازارهای هدف از جانب عرضه نیز به ثبات نیاز دارد، افزود: یک واحد تولیدی به عنوان صادر کننده نیاز دارد وقتی بازار هدف را مد نظر قرار می دهد، برنامه ریزی تولید و خروجی محصول خود را با برنامه انجام دهد.
وی ادامه داد: در موضوع گوشت مرغ سلایق و نیازهای بازار هدف متفاوت است. به عنوان مثال برای صادرات به چین باید گوشت مرغ با وزن ۷۰۰ گرم تولید کنیم. همین صادرات اگر بخواهد به کشور عربی یا افغانستان انجام شود وزن حدودی گوشت مرغ به ترتیب از ۹۰۰ گرم تا ۱۲۰۰ گرم باید باشد.
مبصری گفت: اگر تولید کننده برنامه تولید را از اول بر مبنای مرغ با وزن پایین تنظیم کرده باشد و بعد دولت ناگهان صادرات را متوقف کند که بارها این اتفاق افتاده، تولیدکننده تراکم بالایی از مرغ زنده در اختیار دارد که نمی تواند وزنش را بالا ببرد در حالی که صادرات هم توسط دولت ممنوع شده است.
این فعال اقتصادی در خاتمه تصریح کرد: یک تولیدکننده نیز باید از تداوم عرضه مطمئن باشد چرا که برگشت پول تولیدکننده هم به این مساله بستگی دارد. اگر تولید کننده نتواند تعهدات خود را در بازار هدف انجام دهد پولش هم سخت به دستش می رسد.
