بر اساس مصوبه ستاد ملی هماهنگی و مدیریت تالاب های کشور طرح علاج بخشی خلیج گرگان کلید خورد و با آغاز دولت سیزدهم و پس از بازدید مستقیم رییس جمهور از جزیره آشوراده و خلیج نیمه خشک گرگان، ماجرا شکل دیگری گرفت.
در اولین اقدام مقرر شد کانال های آشور، خزینی و چاپاقلی لایروبی شود.
بر اساس مصوبه هیات دولت در کمترین زمان ممکن تجهیز کارگاه با پیمانکاری قرارگاه خاتم الانبیا انجام شد و فاز اجرایی لایروبی کانال آشور به عنوان اصلی ترین کانال آبرسان به خلیج گرگان آغاز گردید.
اگرچه بسیاری از حامیان محیط زیست معتقدند که لایروبی کانال های منتهی به خلیج یا کار بی فایده ایست و یا اقدامی مخالفت محیط زیست است اما همواره در مقابل این جماعت یک سوال وجود دارد و آن اینکه اگر خلیج گرگان بصورت کامل خشک شود و به کانون اصلی ریزگرد تبدیل گردد و زندگی مردم استانهای شرق دریای خزر و حتی جمهوری های مجاور به مخاطره بیفتد و یا سرنوشتی همچون دریاچه اورال پیدا کند، چه کسی پاسخگو است؟ و اگر درصد موفقیت در مسیر لایروبی و تزریق آب بواسطه حقآبه رودخانه های همچون قره سو و نکارود، ولو بسیار اندک باشد ، واقعا نباید در مقابل خطر احتمالی اما هولناک قد علم کرد؟
دولت سیزدهم با امید و اقدامی جهادی کار را آغاز کرد و فارغ از تمامی «من می دونستم ها » پای در راه نهاد تا راه خود مسیر را به او بنمایاند.
امروز مجموعه بنادر و دریانوردی با پیمانکاری قرارگاه خاتم الانبیا و زیر چتر حمایتی دولت انقلابی و با پشتیبانی شبانه روزی شخص علی محمد زنگانه در مقام استاندار گلستان توانسته است بیش از ۹۳ درصد کانال آشور را لایروبی کند و تلاش دارد همزمان با سفر دوم آیت الله رییسی به سرزمین برادری ، این پروژه را که بیش از ۵۲۰ میلیارد تومان در آن اعتبار صرف شده، افتتاح کند.
تقریبا تمام دوستان و دشمنان در مورد احتمال خشک شدن خلیج گرگان طی چند سال آینده متفق القول هستند و پروژه علاج بخشی خلیج گرگان چنانچه با دقت، ظرافت و بر اساس برنامه تنظیمی مداخلات صورت گیرد می تواند سرمایه ای طبیعی را به آیندگان تقدیم کند.
گلستان امروز بیش از هر زمان دیگری برای پاسخگویی به آیندگان نیازمند اتحاد است ، وحدتی که بتواند جبران تمام کاستی های گذشته را بنماید.
