به گزارش نویاب به نقل از مهر مکانیزاسیون و ادوات کشاورزی یکی از چالشهای مهم بخش کشاورزی است. فناوری نوین و دانش بنیانها کمترین تأثیر را در بخش مکانیزاسیون بخش کشت و کار داشته است. برخی کارشناسان این حوزه معتقدند اراضی خرد و خلأ الگوی کشت درست سبب شده تا کمترین پیشرفت در بخش فناوری ادوات کشاورزی محقق شود. محمدجواد شریفی، کارشناس مکانیزاسیون بخش کشاورزی در این باره به مهر گفت: سیستم یکپارچهسازی اراضی دارای اهمیت فراوان به لحاظ اقتصادی و کشاورزی است. این راهبرد میتواند استفاده بهینه از نهادههای تولید را موجب شود.
وی افزود: یکی از مهمترین چالشهای پیش روی توسعه کشاورزی در مناطق روستایی، عدم استفاده بهینه از عوامل تولید بهویژه زمین و آب است که با مسئله خرد بودن و پراکندگی اراضی متعلق به هر یک از بهرهبرداران ارتباط مستقیم دارد.
وی تاکید کرد: در کشورهای مختلف برای حل این چالش از سیاستهای یکپارچه سازی اراضی به عنوان یک راهحل منطقی و قابل اجرا استفاده شده است.
این کارشناس بخش مکانیزاسیون کشاورزی ادامه داد: هدف از یکپارچه سازی اراضی کشاورزی افزایش بهرهوری است. نتایج مطالعات نشان میدهد که تفاوت معناداری در دوره قبل و بعد از اجرای طرح در تعداد قطعات اراضی هر بهرهبردار، سطح زیر کشت و همچنین عملکرد گندم و جو، مساحت تحت پوشش آبیاری تحت فشار، هزینه استفاده از ماشین آلات برای شخم، کرت بندی، مرزکشی، نهرکشی و فاروزنی، هزینه آماده سازی زمین، هزینههای کاشت، میزان استفاده از ماشین آلات برای کودپاشی و بذرپاشی، میزان استفاده از ماشین آلات در برداشت، میزان استفاده از ماشین آلات در حمل محصول، میزان استفاده از سموم، میزان استفاده از کارگر و همچنین میزان مصرف آب بهوجود آمده و این امر توانسته است تغییرات مهمی در بهرهوری عوامل تولید ایجاد کند.
شریفی افزود: نتایج نشان دادند که به کارگیری روشهای مهندسی زراعی، مکانیزاسیون و یکپارچه سازی اراضی در کاهش هزینهها و افزایش درآمد بهرهبرداران تأثیر مثبت و معنیداری داشته است، از این رو پیشنهاد میشود راهبرد در برنامه ریزی و سیاستگذاری در بخش کشاورزی مورد توجه جدی قرار گیرد.