بهزاد هرمزی،مدیرعامل سابق شرکت آب و فاضلاب گلستان در گفتگو با نویاب:
برداشت ۱۰۰ درصدی منابع آب تجدید پذیر از آسیب های جدی به منابع سفره های آب های زیر زمینی است چراکه برداشت ۱۰۰ درصدی از منابع تجدید پذیر یعنی خیانت و تیر خلاص به داشته های آبی استان؛ به باور این کارشناس حوزه آب، بی توجهی به کشت پنبه در استان باعث ظهور کشت هایی مانند شالی و چغندرقند شده که منابع آب های زیر زمینی را به تاراج برده است.
مشکلات خشکسالی دراز مدت است و پیشگیری و اصلاح آن هم قطعا طی بازه زمانی طولانی امکان پذیر خواهد بود. درباره وضعیت فعلی خشکسالی هم کارشناسان از سال ها قبل هشدار تغییرات اقلیم را مطرح کردند اما توجهی به آن نشد و مهمتر اینکه مسائل مربوط به آب، بین بخشی است و وظیفه یک شرکت یا دستگاه اداری خاص نیست بنابراین باید در سیاست های دراز مدت و چشم انداز های منطقه تمامی نهادهای دولتی به آن توجه داشت.
گلستان را در گذشته با کشت پنبه می‌شناختند و این محصول صنعت پایه استان بود که در ذیل آن صنایع ریسندگی، بافندگی، روغن کشی فعالیت می کردند اما اکنون تنها بقایایی از کارخانجات آن در استان باقی مانده است. بی توجهی به کشت پنبه باعث از دست رفتن صنایع پایین دستی و وابسته و همچنین جایگزین کردن کشت هایی شد که منابع آب های زیر زمینی را به تاراج برد.
چغندر قند یکی از این محصولات است که به امید کشت پاییزه به استان وارد کردند و با این کار ضربه ای نهایی به منابع آبی استان وارد شد.
متاسفانه تمام سیاست ها بر مبنای استفاده از آب زیر زمینی بوده و دیگر سیاست های پیش بینی شده بر روی کاغذ باقیمانده و عملیاتی نشده است.
درحال حاضر اجرای پروژه شیرین سازی آب دریا در گلستان مطرح است اما هنوز در حد طرح است چراکه برای انتقال آن به شهرستانی مانند گرگان باید مسیر طولانی خط انتقال نصب کرد که هزینه و سایر مشکلات اجتماعی خاص خودش را دارد.
برداشت ۱۰۰ درصدی منابع آب تجدید پذیر از آسیب های جدی به منابع سفره های آب های زیر زمینی است چراکه برداشت ۱۰۰ درصدی از منابع تجدید پذیر یعنی خیانت و تیر خلاص به داشته های آبی استان؛ به باور این کارشناس حوزه آب، بی توجهی به کشت پنبه در استان باعث ظهور کشت هایی مانند شالی و چغندرقند شده که منابع آب های زیر زمینی را به تاراج برده است.
مشکلات خشکسالی دراز مدت است و پیشگیری و اصلاح آن هم قطعا طی بازه زمانی طولانی امکان پذیر خواهد بود. درباره وضعیت فعلی خشکسالی هم کارشناسان از سال ها قبل هشدار تغییرات اقلیم را مطرح کردند اما توجهی به آن نشد و مهمتر اینکه مسائل مربوط به آب، بین بخشی است و وظیفه یک شرکت یا دستگاه اداری خاص نیست بنابراین باید در سیاست های دراز مدت و چشم انداز های منطقه تمامی نهادهای دولتی به آن توجه داشت.
گلستان را در گذشته با کشت پنبه می‌شناختند و این محصول صنعت پایه استان بود که در ذیل آن صنایع ریسندگی، بافندگی، روغن کشی فعالیت می کردند اما اکنون تنها بقایایی از کارخانجات آن در استان باقی مانده است. بی توجهی به کشت پنبه باعث از دست رفتن صنایع پایین دستی و وابسته و همچنین جایگزین کردن کشت هایی شد که منابع آب های زیر زمینی را به تاراج برد.
چغندر قند یکی از این محصولات است که به امید کشت پاییزه به استان وارد کردند و با این کار ضربه ای نهایی به منابع آبی استان وارد شد.
متاسفانه تمام سیاست ها بر مبنای استفاده از آب زیر زمینی بوده و دیگر سیاست های پیش بینی شده بر روی کاغذ باقیمانده و عملیاتی نشده است.
درحال حاضر اجرای پروژه شیرین سازی آب دریا در گلستان مطرح است اما هنوز در حد طرح است چراکه برای انتقال آن به شهرستانی مانند گرگان باید مسیر طولانی خط انتقال نصب کرد که هزینه و سایر مشکلات اجتماعی خاص خودش را دارد.
