ابوالقاسم جرجانی در گفتگو با خبرنگار نویاب اظهار کرد: کمبود و گرانی نهاده یکی از مهمترین مشکلات زنبورداران است.
وی ادامه داد: ارز ترجیحی به تامین نهاده زنبورداران تعلق نمی‌گیرد و زنبورداران نهاده مورد نیاز خود مثل شکر را با قیمت صنعتی –صنفی مشابه قیمتی که در اختیار قنادان قرار می‌گیرد، تهیه می‌کنند که این قیمت برای زنبوردار گران تمام می‌شود و به صرفه نیست.
وی افزود: زنبورداران به شدت از کمبود دارو رنج می‌برند و داروهایی هم که در بازار یافت می‌شود به شدت بی کیفیت هستند و داروی با کیفیت به کشور وارد نمی‌شود.
این فعال اقتصادی تصریح کرد: به علت داروهای بی کیفیت در پایان سال ۱۴۰۰ و آغاز ۱۴۰۱ تعداد کندوهای موجود در استان به نصف کاهش یافت و آمار بالایی از زنبورها تلف شدند.
جرجانی عدم بازار فروش را به عنوان مشکل دیگر زنبورداران معرفی کرد و افزود: به دلیل مشکلات معیشتی که مردم با آن دست و پنجه نرم می‌کنند، عسل در سبد کالای خانواده‌ها جایگاه مهمی ندارد و محصول عسل زنبورداران در گوشه منازل آنها انبار شده و امکان صادرات هم ندارند.
وی اضافه کرد: برای صادرات عسل باید کارخانه‌های بسته بندی در استان وجود داشته باشد که بتوانند عسل را با کیفیت مطلوب و مورد پسند کشورهای صادر کننده بسته بندی کنند ولی متاسفانه استان ما فاقد این تکنولوژی است.
جرجانی در خاتمه یادآور شد: شناسایی عسل تقلبی و غیرتقلبی آن کار بسیار مشکلی است و فقط در آزمایشگاه‌های تخصصی چنین امکانی وجود دارد و در استان ما تعداد محدودی آزمایشگاه وجود دارد که فقط می‌تواند عسل بودن یا نبودن محصول را تشخیص دهد و اینکه تشخیص بدهند درجه خلوص عسل به چه میزان است و چند درصد شکر استفاده شده وجود ندارد و این مسئله به تولید کنندگان با کیفیت عسل آسیب می زند.
