تعرفه‌های وارداتی اروپا، تنها روزنه امید صنعت فولاد را ناامید کرد

وی افزود: وقتی تحریم اعمال می شود، بانک‌های ما بیشترین آسیب را می‌بینند چون خیلی از درآمدهای خود را از دست می‌دهند، درآمدهایی که می‌توانستند از ساختار تجارت با کشورهای دیگر جهان در مباحث صادرات و واردات ایجاد کنند؛ این موضوع لطمات زیادی ایجاد کرده است و برای همین است که اگر ما به معنای واقعی، سیستم بانکی خودمان را با بانک‌های دنیا مقایسه کنیم، شاید چند نسل از آنها عقب باشد.

ضوئی با اشاره به این موضوع که تنها بحث نرم‌افزاری و بانکداری مجازی موضوع ما نیست بلکه بحث استانداردهای بانکی بین‌المللی و اینکه آیا تمام استانداردهای بانک‌های درجه یک قابلیت اجرا در بانکهای ما را دارد یا خیر؟ مطرح است، اظهار داشت: این موارد اگر در بانکهای ما وجود داشته باشد، مزیت‌هایی را برای صادرکننده فولاد ایجاد می‌کند. در واقع تحریم‌ها، زیان اصلی را به شبکه بانکی کشور وارد کرده و در راستای ایجاد منافع به کشورهای دیگر حرکت کرده است.

وی در ادامه افزود: جالب است که بدانید آنها برای اینکه پول‌های ما را در سیستم بانکی خود نگهداری کنند، هزینه ها و کارمزدهای زیادی هم دریافت می‌کنند. به طور کلی هزینه مالی در سیستم فعلی برای دور زدن تحریم‌ها بطور میانگین ۵ درصد است. حوزه‌های دیگر هم طبیعتاً هزینه‌های خود را تحمیل می‌کنند و در کل حاشیه سود ما در جاهایی که صادرات باید سودآور باشد، کمتر می‌شود و در خیلی از موارد هم صادرات سود که ندارد هیچ، ضرر و زیان هم دارد.

مدیر فروش و توسعه کسب و کار شرکت “دانیلی” گفت: چند سالی است که شرکت‌های صادرکننده فولاد کشورمان، در لیست تعرفه‌های وارداتی اروپا قرار گرفته‌اند. این قضیه ابتدا روی یک سری از محصولات اعمال می‌شد و بعد رفته رفته بر روی کل سبد محصول چند شرکت اصلی فولاد ساز کشورمان توسعه پیدا کرد. ما چند سال پیش در همین دوران تحریم، این محصولات را با دور زدن تحریم از طریق شرکتهای خارجی صادر می‌کردیم و بحث تعرفه‌های وارداتی مطرح نبود. متأسفانه برای اینکه نشان بدهیم صادرات داریم و نیاز به ارز هم وجود داشت، “دامپینگ” کردیم که باعث شد بر محصولات، تعرفه وارداتی بگذارند درنتیجه به طور کلی در اروپا بازارمان را از دست دادیم  و عملاً چندین سال است که بسیاری از محصولات فولادی ایران به بازارهای اروپا شرایط صادراتی ندارد.