به گزارش نویاب، حمید شجاع اظهار کرد: به نظر می رسد زراعت پنبه که در گذشته پدرانمان در این خطه انجام می دادند یا کشت محصولات کم آب بر در مقایسه با محصولات پرآب بری نظیر شالی، هندوانه یا مرکبات می توانند ضمن رشد اقتصادی استان، به خشکسالی ایجاد شده در منطقه کمک می کند.
وی ادامه داد: موضوع حفظ سفره های آب زیرزمینی و افزایش سرانه درآمد کشاورزان خیلی ساده تر از این حرفا به نظر می رسد و نیاز به صرف هزینه چند صد میلیاردی و زمان طولانی ندارد.
شجاع روش دیم و آبیاری نوین را از دیگر راه‌هایی مدیریت مصرف آب اعلام کرد و گفت: مشکل اینجاست که ما از علم بسیار عقب هستیم و تلاشی هم برای به روز شدنمان نمی کنیم.
او توجه به حریم و بستر رودخانه را ضروری برشمرد و افزود: در حال حاضر بسیاری از ساخت و سازهای شهری در حریم رودخانه قرار دارد و تنشی که این سازه ها برای حریم رودخانه ایجاد می کنند، نگران کننده است.
شجاع با بیان اینکه ساخت برخی بناها در مجاورت رودخانه ها احتمال آب شستگی ایجاد می کند، افزود: مشابه چنین اتفاقی برای روستای چه جا در سنوات گذشته رخ داده است.
وی ادامه داد: ساخت و سازهای سنگین که در روستای چه جا به خاک تحمیل کردند باعث رانش و آب شستگی خاک شد. وقوع چنین اتفاقی برای روستای زیارت هم به دلیل ساخت و سازهای بی‌رویه و به دور از کارشناسی، بعید نیست.
این کارشناس مدیریت منابع آب با تاکید بر این نکته که معمولا طبیعت با حوصله کارش را انجام می دهد، اضافه کرد: رانش زمین در گذر زمان رخ خواهد داد. ما باید ضمن شناسایی ظرفیت‌ها، میزان حباب و تنش ساختمان را بدانیم زیرا بی‌توجهی به این موارد منجر به وقوع اتفاق های ناخوشایندی در آینده خواهد شد.
